Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Şubat, 2018 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Buyum ben

Ben buyum. Kenar mahallede büyümüş, İllegale bağışıklık kazanmış, Ucuz biralar içmekten keyif almış, Kalem gibi cigara saran, Kravatlı abilerden pek hoşlanmayan, Sokaklardan korkmayan, Ve memurları yürüyüşünden tanıyan.. Ben buyum. Karanlıktan korktuğu için ışıkları kapatan, Kapılmayan telaşına gördüğü kanın, Hem suça meyilli, hem sabıkasız. Ben buyum. İstiklal Cadde'sinde kollarını açıp İsa'lığını ilan eden, Paçalarının çamura bulaşmışlığını seven, Uykusuzluktan kızaran gözlerine aldırış etmeyen, Plansız, Kuralsız.. Kendi başına bir savaşım ben. Solcu eylemiyim. Direnişim. Tanrı'nın bu dünyaya attığı en cesur kazığım. Uçurum çiçeklerini severim, Kapitalist gelir bana kırmızı güller. Orkideler orospulara armağan edilmeli.. Ve intihar edenlerin mezarı başında ceket iliklenmeli.. Ben buyum. Babası tarafından terkedilmiş, Hep terkedilmiş, Cinayetler düşlemiş, Bıçaklar bilemiş.. Bağımsız bağımlı. Hep az konuşmuş, Genelde kaçak.. Umursamaz sa...

Yanlış belki

Beni üzen bir başka şey de şu ki; Zaman geçtikçe daha az aklıma geldiğini fark ettim, yüzün giderek silikleşmeye başladı. Yüzündeki çizgileri, ayrıntıları unutuyorum. Unutuyorum yavaş yavaş. Garip olansa seni ilk gördüğüm günkü halin hiç değişmiyor zihnimde. Bu da en az gidişin kadar hüzünlü. Sanki bir fotoğraf karesinden ibaretmişsin gibi. Sanki aslında hiç var olmamışsın da, aklım bana boktan bi oyun oynamış gibi. Gerçekten var mıydın sahi? Gerçekten sevmiş miydik? Seni bu son anlatışım insanlara, raydan çıkmak üzereyim. Ben de yanlış yoldayım. Özlüyorum kendimi, ne dokunmaya benzer ne yaşamaya. Öyle bir özlem ki özgürlük gibi duru, yaşamak gibi alev.. Bile isteye sana yandım, beklemem senden yardım. Artık seni de yaktım. Bir parça sevgi uğruna kilometrelere meydan okuyacak kadar cesaretim var artık biliyorum. Ne yanlış ki seni yazdığım yerden siliyorum. .