Unutma!

Gün olur da tüm imkansızlıklara meydan okuyup dönersen bana; bil ki sarılmam sana. Kül tabağını aşındırırım belki bir süre ama gene de sarılmam sana. Bir sinema bileti alırım mesela, ama o filme tek gideceğini unutma! Karanfilli şekerler bile alırım hatta sana, fakat o şekerlerle seni yanımdan uzaklaştıracağımı da unutma. Bilirsin pek haz etmem karanfillerden. Belki bir şehir bile alırsın bana; çok paran vardır senin. O şehre ismini koymam... Şeker atarım yanımdayken çayıma, karıştırmam belki ama acıklı bir sahne yaratabilirim sana. Montumu asarım mesela montunun yanına, ah be cancağızım temmuz ayında olduğumuzu unutma. Köfte ekmek yeriz mesela, senin köfte sevmediğini hesaba katmazcasına. Oturup şiir bile yazarım hatta sana; en azından sen sandığıma. Zeki Müren plakları alsam mesela kaçıncı dakikada sözlerini anarsın bana? O sözleri sunsan bile bana kendi ağzınla, bu böyle yarım kalacak yarısından başlarcasına. Gece 3'de arasan beni, özleyip de açmasam... Ben burada bu satırları yazarken, sen de dön-me-men gerektiğini unutma!